کد مطلب:225746 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
شفای دختر معلول
چند سال پیش كه در حرم مطهر، افتخار خدمت به زوار گرانقدر آن حضرت را داشتم، از نزدیك شاهد شفای دختری بودم. این جریان به طور دقیق از جهت تاریخ وقوع، نام، و محل زندگی آن دختر، توسط آستانه ی مقدسه به ثبت رسیده است. ولی من می خواستم به عنوان شاهد ماجرا، آن گونه كه در ذهنم مانده، تقدیم نمایم.
قضیه از این قرار است كه، این دختر ابتدا هیچ گونه كسالتی نداشته و سالم بوده است. بیماری او از یك سرماخوردگی ساده آغاز می شود، و مدت مدیدی ادامه می یابد. بنابراین، موجب فلج شدن پاهای دختر می گردد. پدر و مادرش او را نزد پزشكان زیادی می برند، اما فایده یی نمی بخشد.
در همین ایام، نوبت زیارت خانه ی خدا برای پدر و مادرش می رسد. آنها به خانه ی خدا مشرف می شوند، و فرزند بیمار خود را به عمویش می سپارند. بعد از تشرف پدر و مادرش به مكه ی مكرمه، آن دختر شبی در عالم رؤیا مشاهده می كند كه، بانوی مجلله خطاب به او می گوید: «به حرم من در قم بیا، تا تو را شفا دهم.» این دختر جریان خوابش را برای عمویش تعریف می كند. عموی او، كه شخص دانایی بوده، متوجه عنایت حضرت معصومه (س) به این دختر می شود. بنابراین به سرعت مقدمات حركت را فراهم كرده، و او را به قم می آورند.
پس از آمدن به قم، مستقیما به حرم مطهر مشرف شده، و به قسمت خواهران می روند. زن عمویش ابتدا برای او زیارت نامه ی حضرت را می خواند. سپس او را به كنار ضریح مطهر برده، و با روسری خودش وی را به ضریح دخیل می بندد. بعد از گذشت ساعاتی، دختر به خواب می رود. در عالم رؤیا مشاهده می كند، بانویی مجلله و معظمه بالای سرش می آید و خطاب به او می گوید: «برخیز دخترم! برخیز!» دختر می گوید: «بی بی جان! نمی توانم، پاهایم فلج شده.» بار دیگر آن واسطه ی فیض الهی می گوید: «من می گویم برخیز! تو را به اینجا دعوت كردم، تا شفایت بدهم. برخیز، دخترم!» در همین حین، دختر از جای خود بلند می شود و می ایستد. زن عمویش می گوید: «بلند نشو! بنشین، دخترم! زمین می خوری.»
[ صفحه 172]
دختر می گوید: «نه زن عمو! بی بی، مرا شفا داد.» سپس بر می خیزد و فریاد می زند: «مردم! این خانم، مرا شفا داد. پاهایم خوب شد.» جمعیت زن ها، به دور او حلقه می زنند، و لباس های وی را به عنوان تبرك پاره می كنند. زن های خدمتگزار حرم مطهر، او را از بین جمعیت بیرون برده، و به دفتر می برند. مسؤولین محترم آستانه ی مقدسه نیز بعد از تحقیقات و تأیید قضیه، نقارخانه را به صدا در آوردند. همه زائرین و مجاورین حرم مطهر از این عنایت كریمه ی اهل بیت علیهم السلام مسرور شدند!
لازم به ذكر است كه، آستانه ی مقدسه با آنها مصاحبه نمود، و خودشان شخصا قضیه را برای حضار بیان كردند. كه حقیر (مؤلف) حضور داشتم.
قضیه از این قرار است كه، این دختر ابتدا هیچ گونه كسالتی نداشته و سالم بوده است. بیماری او از یك سرماخوردگی ساده آغاز می شود، و مدت مدیدی ادامه می یابد. بنابراین، موجب فلج شدن پاهای دختر می گردد. پدر و مادرش او را نزد پزشكان زیادی می برند، اما فایده یی نمی بخشد.
در همین ایام، نوبت زیارت خانه ی خدا برای پدر و مادرش می رسد. آنها به خانه ی خدا مشرف می شوند، و فرزند بیمار خود را به عمویش می سپارند. بعد از تشرف پدر و مادرش به مكه ی مكرمه، آن دختر شبی در عالم رؤیا مشاهده می كند كه، بانوی مجلله خطاب به او می گوید: «به حرم من در قم بیا، تا تو را شفا دهم.» این دختر جریان خوابش را برای عمویش تعریف می كند. عموی او، كه شخص دانایی بوده، متوجه عنایت حضرت معصومه (س) به این دختر می شود. بنابراین به سرعت مقدمات حركت را فراهم كرده، و او را به قم می آورند.
پس از آمدن به قم، مستقیما به حرم مطهر مشرف شده، و به قسمت خواهران می روند. زن عمویش ابتدا برای او زیارت نامه ی حضرت را می خواند. سپس او را به كنار ضریح مطهر برده، و با روسری خودش وی را به ضریح دخیل می بندد. بعد از گذشت ساعاتی، دختر به خواب می رود. در عالم رؤیا مشاهده می كند، بانویی مجلله و معظمه بالای سرش می آید و خطاب به او می گوید: «برخیز دخترم! برخیز!» دختر می گوید: «بی بی جان! نمی توانم، پاهایم فلج شده.» بار دیگر آن واسطه ی فیض الهی می گوید: «من می گویم برخیز! تو را به اینجا دعوت كردم، تا شفایت بدهم. برخیز، دخترم!» در همین حین، دختر از جای خود بلند می شود و می ایستد. زن عمویش می گوید: «بلند نشو! بنشین، دخترم! زمین می خوری.»
[ صفحه 172]
دختر می گوید: «نه زن عمو! بی بی، مرا شفا داد.» سپس بر می خیزد و فریاد می زند: «مردم! این خانم، مرا شفا داد. پاهایم خوب شد.» جمعیت زن ها، به دور او حلقه می زنند، و لباس های وی را به عنوان تبرك پاره می كنند. زن های خدمتگزار حرم مطهر، او را از بین جمعیت بیرون برده، و به دفتر می برند. مسؤولین محترم آستانه ی مقدسه نیز بعد از تحقیقات و تأیید قضیه، نقارخانه را به صدا در آوردند. همه زائرین و مجاورین حرم مطهر از این عنایت كریمه ی اهل بیت علیهم السلام مسرور شدند!
لازم به ذكر است كه، آستانه ی مقدسه با آنها مصاحبه نمود، و خودشان شخصا قضیه را برای حضار بیان كردند. كه حقیر (مؤلف) حضور داشتم.